Uitgangspunten
Beeldend kunstenaar Othilia Verdurmen richt zich op het ontwikkelen en uitvoeren van ruimtelijke installaties in combinatie met soundscapes en theatrale belichting. Het zijn museumvoorstellingen die alle zintuigen aanspreken. Kijken, aanraken, luisteren en bewegen, daartoe nodigt het uit.
Othilia Verdurmen:
Mijn werk bevindt zich op de scheidslijn tussen beeldende kunst en theater. Mythen en verhalen vormen een bron van inspiratie. Op een dynamische en abstracte manier verbeeld ik emoties. Hiervoor uit ik mij middels rubber, plastic textiel en onder andere leer. Lichtdraden en led verlichting verwerk ik in het binnenwerk van de installatie. De bezoeker kan zich op een heel eigen manier tot het kunstwerk verhouden. Van een afstand is misschien een figuratieve vorm herkenbaar, maar bij nadere beschouwing is er meer sprake van een landschap in kleur, vorm en structuur. Een bont palet van verfijnde levensvormen, die samen een weefsel vormen, als huid. Als vanzelf ontstaat door om de installatie heen te lopen een film. Een aaneenschakeling van beelden en associaties die hun samenhang vinden en zo wordt het verhaal geboren.
Structuur: Een weefsel van vorm en kleur
Een vorm mag net genoeg houvast bieden om aandacht op te roepen, maar net als je denkt te de vorm te kunnen plaatsen en denkt de vorm te kennen, ontdek je weer een nieuw aspect. Het is geen rust, die ik wil oproepen, integendeel. Het is onrust. Extreme kleuren tegen elkaar aan geven een ondergrond van energie. Diepte bestaat uit de spanning, die opgeroepen wordt tussen de kleuren en structuren. Eigenlijk behandel ik mijn materialen, zoals een schilder met verf omgaat. Lagen over elkaar heen en tegen elkaar aan. Vormen gegroepeerd in een dansend ritme. Totdat het leeft.
Theatrale belichting
De materialen, die gebruikt zijn voor de oppervlakte van een sculptuur reageren sterk op belichting. Door een uitgebalanceerd lichtspektakel, bestaande uit zowel gekleurd als wit licht, ontstaan nieuwe beelden en associaties die als het ware in de installatie verborgen zitten. Door het licht verandert de emotionele temperatuur, en word een verhaallijn verbeeld. Led verlichting en glasvezelkabel worden in de sculptuur zelf verwerkt en gecombineerd met structuren. Licht van binnenuit vormt zo evenzeer een bestanddeel van de oppervlakte huid van een sculptuur.
Soundscape
Een soundscape vervolmaakt de installatie. Associatief rijgen de klanken zich aaneen tot een geheel. Hierbij vangt de muziek samen met de belichting de installatie in een tijdslijn. Het is juist die tijdslijn, die een brug vormt naar de toeschouwer en uitnodigt tot een sferisch ondergaan van de dramaturgische opbouw van het impliciete verhaal van de sculpturale installatie. Zo worden meerdere dimensies met elkaar gecombineerd.
Download: Uitgangspunten (PDF)